Kurnaz tiki bütün yaz gününü gün etmiş.  Maceradan maceraya koşmuş. Köydeki çiftçilerin kümesinden bir çok tavuk aşırmış. Bağdaki üzümleri koparmış. Tavşan yavrularını afiyetle mideye indirmiş. Gelgelelim kış mevsimini hiç hesaba katmamış. Ambarı tam takır, kuru bakırmış.

     Kış baba bir gün tüm haşmetiyle gelivermiş. Sert rüzgarla '' Vuuu!  Vuuu!'' diye esmeye başlamış. Yağmur, derken ardından kar bastırmış. Tilkinin bakmadığı çalı dibi,eşelemediği ağaç kavuğu kalmamış. Fakat nafile, dişinin kovuğunu dolduracak bir yiyecek bile bulamamış. Bundan sonra anlamış ki yaz geldiğinde yemeğinin, yiyeceğinin bir miktarını  bir yere biriktirip kışın yiyeceğini önceden hazırlamalı.