Yağmalanmış Ninnilere Uyanmış Çocuk

Ey kırılgan yarılara saklanmış çocuk
Ey kimsesiz hüsranlara yaslanmış çocuk
Çile çile yangınlara dayanmış çocuk
Yağmalanmış ninnilere uyanmış çocuk

Sancısız sözlerin iflasıdır sitemin
Duaya dönmez olmuş dillerim dolaşmış
Kördüğüm rüyalar utanır susuzluğundan
Gül kokan rüyana annesizlik bulaşmış

Afrikada yaramı sızlatır gözlerin
Filistinde dağlar beni bahtsız ellerin
Bağdatta gülleri solar susuz düşlerin
İçinde hüzün ağlar masum beşiklerin

Bugün uykularım hülyana dalmış çocuk
Kanayan hatıran ruhumu sarmış çocuk
Yüzünden ışığı acılar çalmış çocuk
Ellerin günahı senimi yakmış çocuk

Yüreğinden kan akan saklı bir tarihte
Yapayalnız böylemi anacaktım seni
Bir acı dehlizinde vurulmuş hayatın
Kimsesizlik tutmuş avuçlarından seni
Oysa bir zafer muştusuydun içimde sen
Ebabiller öpecekti alnından seni

Ah aydınlık umutları kararmış çocuk
Çiğdem bakışları yazda sararmış çocuk
Yesripsiz dünyaya sitemin varmış çocuk
Bir söz insanı böyle mi yakarmış çocuk

 Emin Gönen